نوستالوژی دل ....

مجنون هنگام راه رفتن کسی را به جز لیلی نمی دید.
روزی شخصی در حال نماز خواندن در راهی بود و مجنون بدون این که متوجه شود از بین او و مهرش عبور کرد.
مرد نمازش را قطع کرد و داد زد هی چرا بین من و خدایم فاصله انداختی.
مجنون به خود آمد و گفت: من که عاشق لیلی هستم تورا ندیدم، تو که عاشق خدای لیلی هستی چگونه دیدی که من بین تو و خدایت فاصله انداختم؟

خدا رو چه دیدی           شاید با تو باشم

شاید با نگاهت              ازاین غم رها شم

خدا رو چه دیدی          شاید غصه رد شد

دلم راه و رسم              این عشقو بلد شد

 ادامه شعر...