نوستالوژی دل ....

بیا با من دلم تنها ترین است

نگاهت در دلم شور آفرین است

 مرا مستی دهد جام لبانت

شراب بوسه ات گیرا ترین است

 ز یک دیدار پی بردی به حالم

عجب درمن نگاهت نکته بین است

 سخن از عشق ومستی گوی با من

سخن هایت برایم دلنشین است

 مرا در شعله ی عشقت بسوزان

که رسم دوستداریها همین است

 نشان عشق را در چشم تو خواندم

دلم چون کویی آیینه بین است

 به من لطف گل مهتاب دادی

تنت با عطر گلها همنشین است

 دوست را هم تو باش آغاز وپایان

که عشق اولی وآخرینست